در خودم مانده بودم و ناگاه
تا به خود آمدم مُحرّم شد
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
دیر سالی‌ست هر چه می‌خواهم
از تو یک واژه درخورت گویم
هوا پر شد از عطر نام حسین
به قربان عطر پراکنده‌اش
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی
کیست امشب حلقه بر در می‌زند
میهمانی، آشنایی، محرمی؟
باز گویا هوای دل ابری‌ست
باز درهای آسمان باز است
