چقدر ها کند این دست‌های لرزان را؟
چقدر؟ تا که کمی سردی زمستان را...
سلامٌ علی آل یاسین و طاها
سلامٌ علی آل خیر البرایا
در آن تاریک، دل می‌بُرد ماه از عالم بالا
گرامی باد این رخشنده، این تابان بی‌همتا
گرفته درد ز چشمم دوباره خواب گران را
مرور می‌کنم امشب غم تمام جهان را
دوباره پر شده از عطر گیسویت شبستانم
دوباره عطر گیسویت؛ چقدر امشب پریشانم
