هنوز داشت نفس می‌کشید؛ دیر نبود
مگر که جرعۀ آبی در آن کویر نبود
می‌وزد در کربلا عطر حضور از قتلگاه
می‌کند انگار خورشیدی ظهور از قتلگاه
ای نگاه تو کلید بخت خوش‌اقبال‌ها
کاش دیدارت مُیسَّر بود در این سال‌ها
گودال قتلگاه است، یا این که باغ سیب است؟
این بوی آشنایی از تربت حبیب است
دقیقه‌های پر از التهاب دفتر بود
و شاعری که در اندوه خود شناور بود
ای جذبهٔ ذی‌الحجه و شور رمضانم
در شادی شعبان تو غرق است جهانم
