زهرای حزین، ز گرد راه آمده بود
جبریل، غریق اشک و آه آمده بود
شاید که برای تعزیت می‌آید
تشییع تو را به تسلیت می‌آید
خورشید به خون نشسته‌ام، آه! رسید
آهِ منِ دلشکسته تا ماه رسید
تا گل به نسیم راه در می‌آید
از خاک بوی گیاه در می‌آید
در نام رقیه، فاطمه پنهان است
از این دو، یکی جان و یکی جانان است
