بد نیست که از سکوت تن‌پوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
در شهر شلوغ، خلوتی پیدا کن
در خلوت خود قیامتی برپا کن
اى جوهر عقل! عشق را مفهومی
هم‌چون شب قدر، قدر نامعلومی
دارد دل ما راه نجاتی دیگر
در مشهد و در قم، عتباتی دیگر
گه‌گاه تنفسی به اوقات بده
رنگی به همین آینهٔ مات بده
