حرمت خاک بهشت است، تماشا دارد
جلوۀ روشنی از عالم بالا دارد
خدا نوشت به اسم شما سپیده‌دمان را
و آفرید به نام شما زمین و زمان را
عطر بهار از جانب دالان می‌آید
دارد صدای خنده از گلدان می‌آید
غریب شهر قمی... نه، که آشنا هستی
تو مثل فاطمه، معصومۀ خدا هستی
عرق نبود که از چهره‌ات به زین می‌ریخت
شراره‌های دلت بود اینچنین می‌ریخت
ناگهان پر می‌کشی دریا به دریا می‌روی
آه ای ابر کرامت تا کجاها می‌روی
به دریا رسیدم پس از جستجوها
به دریای پهناور آرزوها
