بازآ که غم زمانه از دل برود
خواب از سر روزگار غافل برود
ای دوست ز رحمت، دلِ آگاهم ده
در ماه دعا سیرِ الی اللّهم ده
دل‌مرده‌ایم و یاد تو جان می‌دهد به ما
قلبیم و بودنت ضربان می‌دهد به ما
دلم شور می‌زد مبادا نیایی
مگر شب سحر می‌شود تا نیایی
از نو شکفت نرگس چشم‌انتظاری‌ام
گل کرد خارخار شب بی‌قراری‌ام
