چه رنجها که به پیشانی تو دیده نشد
که غم برای کسی جز تو آفریده نشد
سوختی آتش گرفت از سوز آهت عالمی
آه بین خانۀ خود هم نداری محرمی
شهد حکمت ریزد از لعل سخندان، بیشتر
ابر نیسان میدمد بر دشت، باران، بیشتر
با ذكر یا كریم همه یاكریمها
خواندند با تو یا علی و یا عظیمها