از کار تو تا که سر درآورد بهشت
خون از مژگان تر درآورد بهشت
چشمان تو دروازۀ راز سحر است
پیشانی‌ات آه، جانماز سحر است
کمتر کسی‌ست در غم من، انجمن کند
از من سخن بیاورد، از من سخن کند
دوباره بوی خوش مشک ناب می‌آید
شمیم توست که با آب و تاب می‌آید
گفتم چگونه از همه برتر بخوانمت
آمد ندا حبیبۀ داور بخوانمت
