در خیالم شد مجسم عالم شیرین تو
روزگار سادۀ تو، حجرۀ رنگین تو
در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
جهان را، بیکران را، جن و انسان را دعا کردی
زمین را، آسمان را، ابر و باران را دعا کردی
بشکستهدلی، شکسته میخواند نماز
در سلسله، دستبسته میخواند نماز
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
