توفیق اگر دلیل راهت باشد
یا پند دهندهای گواهت باشد
آسمان بیشک پر از تکبیرة الاحرام اوست
غم همیشه تشنۀ دریای ناآرام اوست
نام تو عطر یاس به قلب بهار ریخت
از شانههای آینه گرد و غبار ریخت
با خلق اگرچه زندگی شیرین است
ای دوست! طریق سربلندی این است
آنسو نگران، نگاه پیغمبر بود
خورشید، رسول آه پیغمبر بود
مگذار اسیر اشک و آهت باشیم
در حسرت یک گوشه نگاهت باشیم
در بادیه، گام تا خداوند بزن
خود را به رضای دوست، پیوند بزن
در روزگاران غریبی، آشنا بودى
تنها تو با قرآن ناطق همصدا بودی
از دوست اگر دوست تمنا نکنی
این پنجره را به روی خود وانکنی