هرچه را خواهی بگیر از ما ولی غم را مگیر
غم دوای دردهای ماست مرهم را مگیر..
لبریزم از واژه اما بستهست گویا زبانم
حرفی ندارم بگویم، شعری ندارم بخوانم
با اینکه نبض پنجره در دست ماه نیست
امشب جهان به چشم اتاقم سیاه نیست
سرباز نه، این برادران سردارند
پس این شهدا هنوز لشکر دارند
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است