شادی ندارد آنکه ندارد به دل غمی
آن را که نیست عالم غم، نیست عالمی
وقتی كه شكستهدل دعا میكردی
سجادۀ سبز شكر، وا میكردی
به رغم سیلی امواج، صخرهوار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!
تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود
