تنت از تاول جانسوز شهادت پر بود
سینهات از عطش سرخ زیارت پر بود
شادی ندارد آنکه ندارد به دل غمی
آن را که نیست عالم غم، نیست عالمی
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیدهام بارها، یا اباالفضل
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود
