وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد