وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
به نام خداوند جان و خرد
کز این برتر اندیشه برنگذرد
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
به رغم سیلی امواج، صخره‌وار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد
