قسم به ساحتِ شعری که خورده است به نامم
قسم به عطر غریبی که میرسد به مشامم
هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
دست من یک لحظه هم از مرقدت کوتاه نیست
هرکسی راهش بیفتد سمت تو گمراه نیست
مردی که دلش به وسعت دریا بود
مظلومتر از امام عاشورا بود