من حال پس از سقوط را می‌فهمم
آشفته‌ام این خطوط را می‌فهمم
شب شاهد چشم‌های بیدار علی‌ست
تاریخ در آرزوی تکرار علی‌ست
ای خون تو همچنان نگاهت گیرا
ای جانِ به عرش رفتۀ نامیرا
جانان همه رفتند، چرا جان نرود؟
این آیه به روی دستِ قرآن نرود؟
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیده‌ام بارها، یا اباالفضل
از درد نبود اگر که از پا افتاد
هنگام وضو به یادِ زهرا افتاد
دیدیم در آیینۀ سرخ محرم‌ها
پر می‌شوند از بی‌بصیرت‌ها، جهنم‌ها
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
