صبحت به تن عاطفه جان خواهد داد
زیبایی عشق را نشان خواهد داد
شب به شب ماه به یاد لب عطشان حسین
میکشد آه به یاد لب عطشان حسین
طنین «آیۀ تطهیر» در صدایش بود
مدینه تشنۀ تکرار ربّنایش بود
کو یک نفر که یاد دلِ خستگان کند؟
یا لا اقل حکایت ما را بیان کند...
خواهان تو هر قدر هنر داشته باشد
اول قدم آن است جگر داشته باشد...