لبریزم از واژه اما بستهست گویا زبانم
حرفی ندارم بگویم، شعری ندارم بخوانم
با اینکه نبض پنجره در دست ماه نیست
امشب جهان به چشم اتاقم سیاه نیست
خدایا رحمتی در کار من کن
به لطف خود هدایت یار من کن
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است