هان این نفس شمرده را قطع کنید
آری سر دل‌سپرده را قطع کنید
به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربه‌دری‌ها پناهگاه ندارم
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
رسانده‌ام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
اگر خدا به زمین مدینه جان می‌داد
و یا به آن در و دیوارها دهان می‌داد
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب می‌شویم و به دریا نمی‌رسیم
پرواز می‌کنیم و به بالا نمی‌رسیم
