غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
گفتیم وقت شادی و وقت عزا، حسین
تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین
به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربهدریها پناهگاه ندارم
ای آنکه غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید