تویی که نام تو در صدر سربلندان است
هنوز بر سر نی چهرۀ تو خندان است
به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همانقدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود
لب خشک و داغی که در سینه دارم
سبب شد که گودال یادم بیاید
