امشب تمام مُلک و مَلک در ترنم است
چون موسم دمیدن خورشید هفتم است
شروع نامه‌ام نامی کریم است
که بسم‌الله الرحمن الرحیم است
ما حلقه اگر بر در مقصود زدیم
از بندگی حضرت معبود زدیم
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست
ای کوی تو، کعبۀ خلایق
طالع ز رخ تو، صبح صادق
ای نقطهٔ عطف آفرینش
روح ادب و روان بینش
بلبل چو یاد می‌کند از آشیانه‌اش
خون می‌چکد ز زمزمۀ عاشقانه‌اش
ساز غم گر ترانهای می‌داشت
آتش دل، زبانهای می‌داشت
