پس تو هم مثل همسرت بودی؟!
دستبسته، شکسته، زندهبهگور
میگریم از غمی که فزونتر ز عالَم است
گر نعره برکشم ز گلوی فلک، کم است
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
همیشه خاکی صحن غریبها بد نیست
بقیع، پنجره دارد اگرچه مشهد نیست
