سنگ‌ها آینه‌ها نام تو را می‌خوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را می‌خوانند...
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بی‌کفنت را
باز گویا هوای دل ابری‌ست
باز درهای آسمان باز است
