ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
ميان غربت دستان مکه سر بر کرد
مُحمّد عربى، مکه را منوّر کرد
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بی‌کفنت را
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
