پروندۀ جرم مستند را چه کنم؟
شرمندگی الی الابد را چه کنم؟
پیراهن سپید ستاره سیاه بود
تابوت شب روان و بر آن نعش ماه بود
پشت غزل شکست و قلم شد عصای او
هر جا که رفت، رفت قلم پا به پای او...
در شور و شر حجاز تنهاست علی
در نیمه‌شبِ نماز تنهاست علی
نشان در بی‌نشانی‌هاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
آن جانِ جهانِ جود برمی‌گردد
ـ بر اجدادش درود ـ برمی‌گردد
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
