تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
نشان در بی‌نشانی‌هاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
