قندیل و شمعدان و چراغان
آیینه و بلور و کبوتر
شروع نامهام نامی کریم است
که بسمالله الرحمن الرحیم است
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست
کوه آهسته گام برمیداشت
پیکر آفتاب بر دوشش
جاده ماندهست و من و اين سر باقى مانده
رمقی نيست در اين پيکر باقى مانده
دگر چه باغ و درختی بهار اگر برود
چه بهره از دل دیوانه یار اگر برود