هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
شروع نامهام نامی کریم است
که بسمالله الرحمن الرحیم است
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست