خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
ماه غریب جادّهها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
دل به دریا زد و دل از او کند
گرچه این عشق شعلهور شده بود
گفتم به گل عارض تو کار ندارد؛
دیدم که حیایی شررِ نار ندارد
چه سفرهای، چه كرمخانهای، چه مهمانی
چه میزبانی و چه روزیِ فراوانی