کجاست زندهدلی، کاملی، مسیحدمی
که فیض صحبتش از دل بَرَد غبارِ غمی
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
ماه غریب جادّهها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
دل به دریا زد و دل از او کند
گرچه این عشق شعلهور شده بود