سبزیم که از نسل بهاران هستیم
پاکیم که از تبار یاران هستیم
اینان که ز عرصۀ بلا میگذرند
با زمزمۀ سرود «لا» میگذرند
زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
از خیل دلاوران گسستن نتوان
با روح خدا عهد شکستن نتوان
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است