یاد تو گرفته قلبها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
گاهگاهی به نگاهی دل ما را دریاب
جان به لب آمده از درد، خدا را، دریاب
در کربلا شد آنچه شد و کس گمان نداشت
هرگز فلک به یاد، چنین داستان نداشت