سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
پیش چشمم تو را سر بریدند
دست‌هایم ولی بی‌رمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
