خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را
که شیرینتر کند در لحظههای تشنه کامت را
تا برویم ریشهای چون تاک میخواهم که هست
نور میخواهم که هستی خاک میخواهم که هست
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی
