دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
دگر چه باغ و درختی بهار اگر برود
چه بهره از دل دیوانه یار اگر برود
مست از غم توام غم تو فرق میکند
محو توام که عالم تو فرق میکند
