صلاة ظهر شد، ای عاشقان! اذان بدهید
به شوق سجده، به شمشیر خود امان بدهید
وقتی نمازها همه حول نگاه توست
شاید که کعبه هم نگران سپاه توست
تو کیستی که ز دستت بهار میریزد
بهار در قدمت برگ و بار میریزد
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
اذان بگو که شهیدان همه به صف شدهاند
که تیرها همه آمادهٔ هدف شدهاند