همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
اینک زمان، زمان غزل‌خوانی من است
بیتی‌ست این دو خط که به پیشانی من است
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
خانه‌های آن کسانی می‌خورد در، بیشتر
که به سائل می‌دهند از هرچه بهتر بیشتر
