ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را
که شیرینتر کند در لحظههای تشنه کامت را
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام
