این جاده که بی‌عبور باقی مانده
راهی‌ست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
با اشک تو رودها درآمیخته‌اند
از شور تو محشری بر انگیخته‌اند
به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامده‌ست به جز ما کسی به یاری ما
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق می‌کند آخر، که چند سالش بود
من و این داغ در تکرار مانده
من و این آتش بیدار مانده
