تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
با اشک تو رودها درآمیخته‌اند
از شور تو محشری بر انگیخته‌اند
ای انتظارِ جاری ده قرن تا هنوز
بی‌تو غروب می‌شود این روزها هنوز
به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامده‌ست به جز ما کسی به یاری ما
من و این داغ در تکرار مانده
من و این آتش بیدار مانده
