او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟
پروندۀ جرم مستند را چه کنم؟
شرمندگی الی الابد را چه کنم؟
در شور و شر حجاز تنهاست علی
در نیمه‌شبِ نماز تنهاست علی
آن جانِ جهانِ جود برمی‌گردد
ـ بر اجدادش درود ـ برمی‌گردد
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
