ابرازِ دوستی، به حقیقت زیارت است
آری مرامِ اهل محبت، زیارت است
سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
