او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
آن شب زمین شکست و سراسر نیاز شد
در زیر پای مرد خدا جانماز شد
رسیدی و پر و بال فرشته‌ها وا شد
شب از کرانۀ هستی گذشت و فردا شد
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
