پیشانیات
از میان دیوار میدرخشد
به گونۀ ماه
نامت زبانزد آسمانها بود
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
چشمهایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
