یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
