ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
گفتیم وقت شادی و وقت عزا، حسین
تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
این چه خروشی‌ست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
