و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
رسانده‌ام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
باید از فقدان گل خون‌جوش بود
در فراق یاس مشكی‌پوش بود
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب می‌شویم و به دریا نمی‌رسیم
پرواز می‌کنیم و به بالا نمی‌رسیم
